Ποιο ΄ναι τ ΄αηδόνι που λαλεί
στη πέρα πρασινάδα
και λέει τα λογάκια του
Αμυγδαλάκι τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα.
Ευχαριστώ τη γλώσσα σου
την αηδονολαλούσα,
όπου
την είχαν τα πουλιά
στα όρη και λαλούσαν.
Αμυγδαλοτσακίσματα
σου στέλνω χαιρετίσματα
Ευχαριστώ τη γλώσσα σου
την αφραμυγδαλάτη
που ΄ναι από μέσα κουφωτή
και ζάχαρη γεμάτη.
Στα όρη βγαίνει η κάπαρη ,
τα λόγια σου είναι ζάχαρη.
Μπαρμπούνι μου ολόχρυσο,
ολόχρυσό μου ψάρι,
άλλος
εσένα αγάπησε
και άλλος θα σε πάρει.
Στα όρη βγαίνω και θωρώ
τον κόσμο τον προσωρινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου