“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”

Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.

.

.

Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.

Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...

Λένα Σαββίδου

.

.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Ποιό ΄ναι τ΄αηδόνι που λαλεί; Αγέρανος Πάρου.




Ποιο ΄ναι τ ΄αηδόνι που λαλεί
στη πέρα πρασινάδα
και λέει τα λογάκια του
με τόση νοστιμάδα;

Αμυγδαλάκι τσάκισα
και μέσα σε ζωγράφισα.

Ευχαριστώ τη γλώσσα σου
 την αηδονολαλούσα,
 όπου την είχαν τα πουλιά
στα όρη και λαλούσαν.

Αμυγδαλοτσακίσματα
σου στέλνω χαιρετίσματα

Ευχαριστώ τη γλώσσα σου
την αφραμυγδαλάτη
που ΄ναι από μέσα κουφωτή
και ζάχαρη γεμάτη.

Στα όρη βγαίνει η κάπαρη ,
τα λόγια σου είναι ζάχαρη.

Μπαρμπούνι μου ολόχρυσο,
ολόχρυσό μου ψάρι,
 άλλος εσένα αγάπησε
και άλλος θα σε πάρει.

Στα όρη βγαίνω και θωρώ
τον κόσμο τον προσωρινό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ιστορίες καθημερινής τρέλας στο κλεινόν άστυ.

Ακούσματα Πατρίδας.

Παραδοσιακά και διαφορετικά ακούσματα από την Μικρή μου Πατρίδα

Μικρή πατρίδα

Μικρή πατρίδα