“Πατρίδα είναι οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων…”

Σε μας που στο αίμα μας τρέχει αίμα προσφυγιάς οι μνήμες εκείνων των χρόνων φαντάζουν "αλλοιώτικες" στους πολλούς.

.

.

Μέσα στην ψυχή μας κρατάμε δυο πατρίδες. Εκείνην που μας άντρωσε κι εκείνην που δε γνωρίσαμε ποτέ μα που είναι τόσο οικεία όσο το γλυκοφίλημα της μάνας μας, λίγο πριν την καληνύχτα.

Μεγαλώνοντας αν ποτέ παλέψουμε να τις ξεχωρίσουμε, μένουμε μισοί άνθρωποι.

Η δική μας Μικρή Πατρίδα είναι το συνοθύλευμα του παιδικού μας μυαλού κι όσα έφερε ο χρόνος κι ο τόπος κι εναπόθεσε στην ψυχή μας...

Λένα Σαββίδου

.

.

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Κόκκιν’ αχείλι φίλησα. Δυνάμεις του Αγαίου.




Αικατερίνη Μπότσαρη από τον Joseph Karl Stieler.

Κόκκιν’ αχεί κόκκιν’ αχείλι φίλησα
Κόκκιν’ αχεί κόκκιν’ αχείλι φίλησα

Κι έβαψε το δικό μου κόκκιν’ αχείλι
Κι έβαψε το δικό μου κόκκιν’ αχείλι

Και στο μαντή και στο μαντήλι το `συρα
Και στο μαντή και στο μαντήλι το `συρα

Κι έβαψε το μαντήλι κόκκιν’ αχείλι
Κι έβαψε το μαντήλι κόκκιν’ αχείλι

Και στο ποτά και στο ποτάμι το `πλυνα
Και στο ποτά και στο ποτάμι το `πλυνα

Κι έβαψαν τα νερά του κόκκιν’ αχείλι
Κι έβαψαν τα νερά του κόκκιν’ αχείλι

Κι έβαψε η ά κι έβαψε η άκρη του γιαλού
Κι έβαψε η ά κι έβαψε η άκρη του γιαλού

Κι η μέση του πελάγου κόκκιν’ αχείλι
Κι η μέση του πελάγου κόκκιν’ αχείλι

Κατέβει αϊτός κατέβει αετός να πιει νερό
Κατέβει αϊτός κατέβει αετός να πιει νερό

Κι έβαψαν τα φτερά του κόκκιν’ αχείλι
Κι έβαψαν τα φτερά του κόκκιν’ αχείλι

Κι έβαψε ο ή κι έβαψε ο ήλιος ο μισός
Κι έβαψε ο ή κι έβαψε ο ήλιος ο μισός

Και το φεγγάρι ακέριο κόκκιν’ αχείλι
Και το φεγγάρι ακέριο κόκκιν’ αχείλι

Κόκκιν’ αχεί κόκκιν’ αχείλι φίλησα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ιστορίες καθημερινής τρέλας στο κλεινόν άστυ.

Ακούσματα Πατρίδας.

Παραδοσιακά και διαφορετικά ακούσματα από την Μικρή μου Πατρίδα

Μικρή πατρίδα

Μικρή πατρίδα